Kiedyś, żeby zmienić kanał w telewizorze, trzeba było do niego podejść… służyły do tego przełączniki umieszczone zazwyczaj niedaleko kineskopu lub na bocznej/górnej obudowie. Zanim wygoda w postaci bezprzewodowych pilotów weszła na stałe do naszego życia, nasi rodzicie i dziadkowie musieli podnosić się z foteli za każdym razem gdy tylko zaszła konieczność regulacji. Piloty mają już ponad 70 lat !
Według encyklopedycznych źródeł pilot jest to urządzenie służące do sterowania na odległość sprzętem elektronicznym lub maszyną.
Działanie pilota polega na wygenerowaniu przez zamontowany w nim układ elektroniczny sygnału w postaci kodu binarnego, który po naciśnięciu żądanego klawisza jest wysyłany z pilota do sterowanego urządzenia (czyt. odbiornika). Odbiornik (np. telewizor, magnetowid, DVD itp.) analizuje odebrany sygnał i przekazuje kod binarny do układu sterującego/obliczeniowego odbiornika, który po jego otrzymaniu wykonuje odpowiednią funkcję. Aby komunikacja odbywała się w sposób prawidłowy i nie kolidujący z innym sprzętem, każdy odbiornik oraz przypisany do niego pilot posiada zestaw kodów, pozwalający na realizację zdalnego sterownia. Dzięki tym zestawom kodów wbudowanych do odbiornika, możliwe jest programowanie pilotów uniwersalnych, które pozwalają na zaprogramowanie bądź wybór odpowiedniego dla odbiornika zestawu kodów i realizację sterowania nim.
W dzisiejszych konstrukcjach nadajnikiem jest zazwyczaj dioda LED, emitująca światło bliskie podczerwieni (ang. Infrared). Od 1956 roku do lat 80. XX w. jako nośnik sygnału stosowano również ultradźwięki.
Historia pilotów
Pierwsze urządzenie sterowane za pomocą pilota postało w Stanach Zjednoczonych na początku lat 50. Wyprodukowała je firma Zenith Electronics i nazwała żartobliwie Lazy Bones – Leniuszek. Twórcami tego wynalazku są panowie Robert Adler oraz Eugene Polley.
Pierwsze piloty zdalnego sterowania były urządzeniami połączonymi na stałe z urządzeniem (np. telewizorem) za pomocą kabla. Pilot ów stanowił swoiste przedłużenie przycisków na maszynie/urządzeniu. W taki pilot (umożliwiający regulację głośności, jasności i kontrastu obrazu bez ruszania się z miejsca) wyposażony był polski telewizor Aladyn produkowany w latach 60. przez zakłady Diora. Kabel w tego typu urządzeniach zazwyczaj pełnił funkcję przekaźnika prądowego, który uruchamiał silniczek elektryczny, który przełączał kanał w urządzeniu.
Pierwsze piloty bezprzewodowe
Rozwiązanie to nie spotkało się jednak z aprobatą użytkowników, gdyż kilkumetrowy kabel uniemożliwiał swobodne poruszanie się po mieszkaniu. Domownicy często potykali się o niego, powodując często niezamierzoną zmianę kanału lub upadek wazonu, który był często ozdobą telewizora. Powyższe niedogodności doprowadziły jego konstruktorów do rozwoju swojego wynalazku.
Niespełna 5 lat po wynalezieniu pilota kablowego, inżynier Eugene Polley wypuścił na rynek pierwszy bezprzewodowy pilot. Nazywał się on Flashmatici kosztował 1/3 wartości telewizora.
Pilot Flashmatic
Pilot Flashmatic działał na zasadzie latarki, którą trzeba było wycelować w jedną z czterech fotokomórek umieszczonych w rogach telewizora. Jedna para była odpowiedzialna za zmianę kanałów, druga – za regulację dźwiękiem. Również ten pomysł bardzo szybko dorobił się dużej rzeszy niezadowolonych użytkowników, którzy głównie uskarżali się na samoistne przełączanie się kanałów, gdy telewizor stał w nasłonecznionym miejscu. Niektórzy rezygnowali z wynalazku, gdyż nie potrafili zapamiętać, w który róg celować, aby zmienić kanał lub głos.
Niecały rok później, drugi z konstruktorów Robert Adler opracował kolejną wersję pilota bezprzewodowego, którego nazwał Zenith Space Command Remote Control. Działał on już w technologii sygnałów ultradźwiękowych, za pomocą których dokonywano regulacji. Od dzisiejszych pilotów różnił się właściwie tylko jedną rzeczą… był wielkości tekturowego pudełka na buty. Wszystko za sprawą bardzo dużych tranzystorów, które nie miały aż tak powszechnego zastosowania, jak dziś.
Unowocześniona (mniejsza) wersja Zenith Space Command Remote Control
Wraz z rozwojem tranzystorów oraz układów scalonych pilotów na świecie zaczęło drastycznie przybywać, a ich użytkowanie stało się bardziej powszechne. W początkowych okresach zdalnego sterowania, piloty kosztowały około 1/3 wartości telewizora, przez co w latach 70. tylko 10% gospodarstw domowych zachodniej Europy mogło pozwolić sobie na wygodę posiadania telewizora z pilotem.
Przełom w dziedzinie sterowania bezprzewodowego przyszedł dopiero w latach 80. ubiegłego wieku, kiedy układy scalone już były powszechnie dostępne, a cena zakupu zaczęła sukcesywnie spadać. Taki rozwój sytuacji pozwolił na minimalizowanie kosztów produkcji pilotów oraz zwiększenie inwestycji na cele badawcze i rozwojowe. Pozytywnym skutkiem takiego obrotu spraw było pojawienie się pierwszych pilotów na podczerwień.
Podczerwień i fale radiowe jako podstawa komunikacji pilotów
Obecnie najpopularniejszym i najczęściej stosowanym rozwiązaniem jest dioda LED emitująca światło bliskie podczerwieni. Charakteryzuje się ona wysyłaniem strumienia światła z diody LED pilota w kierunku odbiornika fal podczerwonych umieszczonego w telewizorze. Producenci pilotów i telewizorów coraz śmielej wykorzystują także fale radiowe do komunikowania się z odbiornikami. Przewagą fal radiowych nad podczerwonymi jest fakt, że posiadając pilota działającego z użyciem fal radiowych nie musimy już kierować go w stronę telewizora.
Najwęższą, ale i najdroższą rodziną pilotów są piloty uniwersalne oparte o technologię Bluetooth. Ze wszystkich pilotów posiadają najwięcej możliwości, w tym możliwość obsługi kilkunastu lub kilkudziesięciu pilotów w jednym, potrafią transmitować dźwięk, a nawet obraz.
Typy i przeznaczenie pilotów:
- Piloty do telewizorów i dekoderów DVB-T/SAT (zobacz naszą ofertę sklepową – Sklep DOTBROS Tychy)
- Piloty SMART
- Piloty uniwersalne
- Piloty do samokopiujące centralnych zamków i sterowania bramami garażowymi
- Piloty do sterowania klimatyzacją
- Piloty do prezentacji
- Piloty do googli VR
